Van deze affiche bevindt zich ook een origineel exemplaar in het Brugs stadsarchief.
Meer informatie op www.brugge.be/archief
.

In 1907 wordt de nieuwe haven Brugge-Zeebrugge ingehuldigd. Bij deze gelegenheid wordt in het (nog onvoltooide) provinciaal hof een indrukwekkende tentoonstelling georganiseerd. De tentoonstelling biedt een terugblik op Brugge's glorieperiode, de Bourgondische 15e eeuw, met de stichting van de orde van het Gulden Vlies als hoofdmotief. Dit is de standaardformaat-affiche omtrent de tentoonstelling. In dezelfde map vindt u ook de affiche - met ander ontwerp - die in groot formaat werd uitgegeven. Flori Van Acker deelt de bladspiegel op in twee helften. Onderaan een fraai gotisch tekstgedeelte. Boven dat tekstgedeelte een pronkerig kader. Daarin de trotse figuur van Filips de Goede, in 1430 stichter van de orde, in een weelde van heraldische motieven. In feestelijk Bourgondisch ornaat, met het typische hoofddeksel en wijd openwaaiende mantel. Zijn rechterhand rust zelfverzekerd aan zijn riem-met-dolk, terwijl zijn linker steunt op een soort wandelstok. Een scepter? Om zijn hals draagt hij vanzelfsprekend het snoer van de Orde van het Gulden Vlies. Op de achtergrond rijst in volle glorie Brugge op, met opvallend prominente stadspoorten en de gekende torens van de stad. Maar Van Acker kent zijn geschiedenis. De voorstelling van de torens stelt hem voor een dilemma: het belfort, voor Brugge zondermeer het meest iconische gebouw, is in de dagen van Filips de Goede nog niet voltooid. Pas tegen het eind van de vijftiende eeuw zal het belfort verhoogd worden met de kenmerkende octagonale bovenbouw, de zogenaamde lantaarn. Het vertrouwde silhouet van het meest herkenbare gebouw van de stad kan hij op de affiche dan ook niet weergeven zoals zijn tijdgenoten het kennen. De oplossing voor dit probleem is even eenvoudig als spitsvondig: Van Acker laat de mantel van Filips de Goede op een heel gracieuze wijze opwaaien, waarbij schijnbaar volkomen toevallig de bovenbouw van het belfort aan het oog van de toeschouwer wordt onttrokken. Van Acker is zich duidelijk bewust van de wijze waarop het menselijk oog waarnemingen aanvult met informatie die in het geheugen ligt opgeslagen. De toeschouwer ziet op de affiche een herkenbare toren, die in werkelijkheid niet wordt afgebeeld.