De Meifoor? Meisjes aan de macht!

Ze komen precies op tijd langs op deze blog, de twee meisjes Janne en Xylona. Al even was ik er mij van bewust dat de vertellingen die ik de lezer voorschotel veelal mannenverhalen zijn. De voorbije weken? Vertelsels over Jacob van Maerlant en Arno, over een jarige archivaris en over Willem van Saeftinge. Namen van vrouwen laten zich enkel met een vergrootglas ontwaren. Maar deze week maken wij dus schoorvoetend een inhaalbeweging met een cursiefje waarin dames helemaal terecht de hoofdrol opeisen. Vrouwvolk aan het roer, Xylona, Janne, jullie verzetten de bakens van deze blog!

… kozen ze er toch wel die van Janne uit, zeker!

Wie kwam lang geleden op het even lumineuze als simpele idee om elk voorjaar twee kermisaffiches te sieren met een kindertekening? Mocht die creatieve ziel zich kenbaar maken, zit ondergetekende klaar op een Brugs terras om hem of haar te trakteren op een Brugse Zot of ander lekkers. De reden? Een map in mijn collectie, gevuld met Meifoor-affiches, zowat het meest guitige van mijn hele verzameling! Jaar na jaar laat die map zich aandikken met elke keer twee nieuwe affiches. Behalve de voorbije paar lentes, die moesten wij zonder Meifoor en zodoende zonder warmkleurige kindertekeningen doorkomen.

… ook haar klasgroep kon dankzij Xylona een hele middag de bloemetjes buiten zetten op het Zand!

Doch dit jaar is het weer volop kermisleute op het Zand! Met op elk van de twee affiches weer zo’n sprankelend campagnebeeld. Tekeningen, door een ongetwijfeld vakkundige jury geselecteerd na een tekenwedstrijd in een heleboel Brugse basisscholen. In de Zonnetuin op Sint-Kruis, onder meer, waar onder meer de jongens en meisjes van het zesde leerjaar zich aan het werk zetten. De ene leerling al met meer enthousiasme dan de andere, ge ziet dat van hier. Maar Janne Engels is een meiske van de creatieve soort en dat bleef niet ongemerkt. Want uit de allicht honderden tekeningen die de jury binnenkreeg kozen ze er toch wel die van Janne uit, zeker!
Wie daarop het meeste trots is, Janne of haar mama Eveline die op dezelfde school les geeft, valt moeilijk uit te maken.  Maar ook Janne’s klasgenoten kunnen hun geluk niet op. Want wat dacht je van een hele klas, een middag lang gratis op alle attracties die je kan vinden op de Meifoor? En bovendien prijkt dat olijke kunstwerk van Janne op de affiche van de kermis! Op één van de affiches, want met eentje nemen ze bij de Meifoor dus geen genoegen.

En zo komt het dat ook in Lissewege groot nieuws de ronde deed. Ook in het altijd al artistiekerige polderdorp kreeg dankzij de Meifoor jong grafisch talent de kans om met schoon werk uit te pakken. Xylona Gevaert zit in het derde leerjaar van basisschool Ter Poorten en

toen we directeur Hilde Clemmens aan de telefoon kregen liet zij er geen twijfel over bestaan, de school is in de wolken met de prijs! En ja, hoor, ook haar klasgroep kon dankzij Xylona een hele middag de bloemetjes buiten zetten op het Zand!
En er zijn er wel meer die het jonge tweetal dankbaar mogen wezen. Heel Brugge mag content zijn met Xylona en Janne! Omdat zij ons vanop talloze affiches, overal doorheen de stad, laten meegenieten van hun frisse kijk op de Meifoor! Bedankt, jongedames, om onze lentedagen nóg bloemiger in te kleuren. En terloops ook om de vrouwelijke klemtoon waar deze blog echt wel aan toe was! Brugge oogt fraaier met jullie Meifoorkunst, meisjes aan de macht! En de Meifoor, de stad is wat blij dat ze terug is! Trouwens, die laatste zin wijst mij er ineens op … het woord ‘Meifoor’ is vrouwelijk!

This entry was posted in Het Brugge van nu, Van feesten en vieren, Van schilderen en plaasteren. Bookmark the permalink.

7 Responses to De Meifoor? Meisjes aan de macht!

  1. De Deyne Guido says:

    Mooi, mooi!

  2. Roland Govaert says:

    De ‘creatieve ziel’ die op het idee kwam, kinderen affiches te laten ontwerpen voor de Meifoor was Jean-Marie Dewandel. Hij was verantwoordelijk voor de Meifoor, de kinderstoet, en de toenmalige, geslaagde, opstelling op het Zand. En ook voor de andere foren, de markten en nog heel wat andere zaken. Dat viel toen allemaal onder de dienst … ‘Militie’!

  3. Eveline Corthals says:

    Dankjewel, Pol, voor deze prachtige blog! Een mooie samenvatting van een fantastische herinnering voor Janne en haar klasgenoten van het 6de leerjaar! Al jaren hoopt ze op een winnende tekening en in haar laatste jaar op de basisschool krijgt ze de kers op de taart! Haar tekening op één van de affiches! Daarbovenop, een hele namiddag en avond gratis met haar vrienden en vriendinnen naar de Meifoor, wat een prachtig geschenk van Stad Brugge, waarvoor dank! Nu enkel nog een affiche met haar tekening in de wacht slepen 😉 We zijn absoluut trots op haar!

    • Pol Martens says:

      Eveline, ’t doet goed om te vernemen dat ik jullie een plezier doe met dit ‘verslag’ omtrent Janne’s afficheavontuur.
      En zoals beloofd leg ik graag een paar dubbels van haar affiche voor jullie opzij.

  4. dries simoens says:

    Proficiat aan Janne en Xylona. Jammer dat ze de jaren voor 2000 niet hebben gekend, dan zouden ze misschien ook clowns hebben getekend. Toen hoorde bij elke grote foor een circus, en in alle circussen traden clowns op, onder meer om de attracties aan elkaar te praten. Steevast met een bolhoedje, flapschoenen en een jas met ruitmotief. En altijd wel mannen, met een notoire uitzondering, ‘Mamaloe’, op de Nederlandse tv, met het bekende wijsje ‘Pipo de clown en Mamaloe’. Het woord ‘clown’ blijkt verwant te zijn met de Nederlandse term ‘kluns’ – niet bepaald een fraaie connotatie.

  5. Luc Gilliaert says:

    Mijn allereerste ervaring met de Meifoor, ik moet een jaar of drie, vier zijn geweest, was verschrikkelijk. Je vraagt je misschien af : hoe kan dat nu ? Wel, mijn vader en ik waren bijna aan ’t Zand en er was vuurwerk. Dat maakte naar wat ik gewoon was, zo’n hels lawaai dat de schrik er goed in zat. We zijn door mijn toedoen niet tot bij de Meifoor geraakt en onverrichter zake terug naar huis gegaan.
    Wat ouder ging ik natuurlijk, zoals ieder kind, wel graag naar de Meifoor. Ik was verzot op rondjes rijden met de pony’s en bij het eendjesvissen kreeg ik al eens een goudvis als prijs. Het viel me toen op dat die paardjes zo’n triestige blik in hun ogen hadden en er zeer ongeïnteresseerd bij liepen. En wat de goudvisjes betreft: lang leefden ze niet want de verzorging liet natuurlijk te wensen over. Als je daar op terugkijkt besef je nu dat je als kind niet besefte welk een dierenleed deze ‘attracties’ veroorzaakten.
    Gelukkig zijn die prijs-goudvisjes reeds enige tijd verboden en een nieuwe wetgeving bepaalt dat paarden en pony’s op kermissen, na een overgangsperiode, vanaf 1 januari 2023 eveneens verboden zijn. Maar voor de kinderen en oudere liefhebbers van kermissen is er uiteraard nog heel veel te beleven.
    De affiches, een lovenswaardig initiatief en zeer begrijpelijk dat kinderen zich graag wagen aan een tekening. De twee van dit jaar zijn prachtig. Mooie kunstwerkjes die getuigen van ‘girlpower’.
    Proficiat aan Janne en Xylona …

Een reactie achterlaten op De Deyne Guido Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *