âDe filosofen!â laat mijn wederhelft weten vanuit het salon, en ik veer op van mijn bureaustoel. Mijn zoals altijd uitermate belangwekkende bezigheid op mijn pc moet even wachten. Want âDe filosofenâ komen op tv!
De bijdrage van uw dienaar aan de landelijke kijkcijfers is bescheiden. Maar op maandagavond spendeert hij met graagte een korte tijdspanne voor de kijkdoos des huizes. Want Jean Paul Van Bendegem en Ignaas Devisch palmen weer het scherm in met het korte item âDoordenkenâ. De heer Van Bendegem is alom gekend als filosoof, zijn gesprekspartner Ignaas wordt dat stilaan ook. Want het praatje dat de mannen slaan is aangenaam kijk- en luistervoer. Een paar minuten ‘Filosofie voor Dummies’, bondig en met welkome kwinkslag. In het rustieke interieur dat als decor fungeert, badineren de geleerde mannen dit keer over de levensbelangrijke vraag âBestaat er foute muziek?â Aannemelijke overwegingen passeren de revue, min of meer zinnige besluiten volgen.
Terug bij mijn vertrouwde computer, merk ik dat iemand van de krant een mailtje stuurde. De redactie wil iets ondernemen omtrent een bekend Brugs lied, lees ik. Ze bedoelen ââk En Brugge In mân Herte!â, van de in Brugge wereldberoemde Benny Scott. Of ik misschien een affiche heb liggen over die mens? EĂ©n van de handige kanten van mijn collectie is dat alle affiches zijn ondergebracht in thematische, genummerde mappen. Muziek, bijvoorbeeld. Klassiek in een map, rock of jazz in weer andere. In Ă©Ă©n zoân map, tussen affiches van Will Tura, een vergeelde plakbrief over Roger Danneels, schlagerfestivals in de beurshal, vind ik een paar affiches van Benny Scott. Op de map waarin ze steken, staat âLichte genresâ. Zou je, met wat daarnet op tv werd verteld, die reeks ook als âfoute muziekâ kunnen omschrijven? Welnu, niet volgens de hogergenoemde wijsheren.
Want wat bedachten zij omtrent âfoute muziekâ? Na enig telegeniek geredeneer merken de nadenkers fijntjes op dat âfoutâ enkel zin heeft als in dezelfde context ook âjuistâ van toepassing is. En er bestaat niet zoiets als âjuiste muziekâ. Dat is, nou ja, juist. Muziek, een symfonie of een lied, raakt je of doet dat niet. Punt.
In het verre verleden waarin ondergetekende zijn apenjaren beleefde, haalden hij en zijn vrienden muziek in huis van de Rolling Stones of Van Morrison. De Vlaamse hitparade was goed voor gegrinnik. Veel te commercieel, hĂ©! De woorden âfoute muziekâ waren nog niet in voege, maar we bedoelden hetzelfde.
Vandaag, vele muziekjes later, laat deze jongen zijn pc zoeken naar ââk En Brugge in mân herte!â. En stelt vast dat verdorie zowat elk woord in dat simpele lied hem op het lijf geschreven lijkt. De volgende ochtend betrapt hij het refrein erop, dat het de hele dag door zijn hoofd blijft dansen. Het herinnert hem aan de tijd van toen, wanneer een veel te commercieel deuntje uit de Vlaamse Top Tien hem ook wel een keer een etmaal lang kon âambeterenâ. Toen vond ie dat gĂȘnant. Vandaag heeft hij met plezier en lichte trots âBrugge in zân herte!â Met dank aan twee filosofen ⊠Ún Benny Scott!
De term âfoute muziekâ, zei u? Gewoon een foute term!
Een link naar het lied?
Hier komt ie … https://www.youtube.com/watch?v=Gn-XyQpGdLY
‘Guilty pleasure’ betekent ‘schuldig plezier’. Google maar even na : ‘Een guilty pleasure is iets waar je naar verlangt maar waar je van weet dat het slecht is, dat je het eigenlijk niet mag doen, maar waar je (uitzonderlijk) toch aan toegeeft. Het feit dat iets taboe of niet toegelaten is, maakt het vaak nog extra spannend of leuk.’ Het gaat dus om een innerlijke tegenstelling, net zoals bij een ‘schreeuwende stilte’. Maar dat wordt dan weer een ‘oxymoron’ genoemd. Filosofeerden de heren Van Bendeghem en Devisch ook over het correcte oxymoron, bij ‘foute muziek’ ?
Iets zegt mij dat van gedachten wisselen over een âoxymoronâ niet meteen past in het âformatâ van het âDoordenkenâ-onderhoud van bovengenoemde heren âŠ
’t Ene woord is ’t andere niet, hĂ©. Eerlijk waar, bij mij roept het woord âoxymoronâ niet het beeld op van gezellig keuvelende filosofen ⊠Wel eerder dat van bezorgd ogende virologen âŠ
Wat een herkenbaar verhaal Pol, dank om dit vervolg te breien aan die mooie aflevering van de filosofen (die ook bij ons thuis al uitbundig geëvalueerd werd).
Laat ons op leeftijd de meligheid van Benny, AndrĂ©, Will en noem maar op toelaten, we worden er alleen maar rijker door đ
Ga de hit van Benny ook eens opzoeken…
Groetjes en fijn weekend
Foute muziek bestaat niet. Je geniet van iets of je verwerpt het. Ik heb zelf alle mogelijke genres geproefd en ooit in de Hallen wereldmuziek CDs gekocht. Kasten puilen uit met honderden LPs en CDs, soms gekocht voor Ă©Ă©n enkel opname. Uiteraard zijn er bepaalde muziekstromingen die je niet liggen maar muziek is en blijft voor elk wat wils, de
filosofie daaromtrent ten spijt. En vergeet niet, muziek verzacht de zeden en verenigt ons.
Veel dank. Jouw artikel heeft er mij toe aangezet om het mooie lied van Benny Scott nog eens te beluisteren en er voor te stemmen als officieel Brugs volkslied.
Als zus van deze jongen, ging het in onze puberjaren … waar de term ‘foute muziek’ nog niet aan de orde was,vaak om onenigheden!
Dit mondde soms uit in uitbundige bekvechterij…ook de ‘juiste zender’ moest eraan geloven…!
Nu lachen we er gelukkig mee…
Een filosoof kwam er niet tussen…wel ons moeder!
Geniet van jouw keuze, broer..das de juiste!
Had je mij toen verteld, dat ik zovele jaren later zo’n stukje zou schrijven,
dan hadden we er destijds ongetwijfeld nĂČg een meningsverschil bij!
Foute muziek, wanneer men het enkel over muziek heeft, is een onmogelijk te definiĂ«ren begrip. Er bestaan wel “foute teksten” die op muziek werden gezet, zoals het Horst Wessellied van de nazi’s. Muziek kan omwille van haar abstract karakter nooit fout zijn.
Tussen haakjes : het is wel degelijk “wijsGeer” en niet “wijsheer”. Een wijsgeer is iemand die de wijsbegeerte beoefent. In deze tijden van gendergelijkheid en “woke” denken … toch niet onbelangrijk.
Meneer Derynck,
in de karrensporen van ons âoude denkenâ kan je je vastrijden in diepe plassen. En dan ga je aanmodderen.
Dus ja, âwijsgerenâ en niet âwijsherenâ.
Ten onrechte liet ik Jean Paul Van Bendegem en Ignaas Devisch postvatten tussen krijgsheren en broodheren âŠ
Bedankt voor de opmerking!