’t Zijn meelopers …

Marie Pintelon (1894-1969) krijgt een straatnaam
in Sint-Andries

’t Zijn toch zulke meelopers, onze politiekers!
– Hoezo?
– ’t Is toch waar, zie ze op de kar springen van ’t minste modegrilletje dat passeert! Daar was laatst een meisje van de televisie dat meende dat te weinig straten naar vrouwen zijn vernoemd. En kijk, daar komen de verkozenen onzer stede met het heugelijke nieuws: Brugge krijgt een paar vrouwelijke straatnamen! Meelopers zijn het!

– Tja, als ge ’t zo bekijkt …
Men vertelt mij dat Ă©Ă©n van die straten wordt genoemd naar Marie Pintelon. Haar naam en faam hoort bij de kraamkliniek langs de Sint-Annarei. Veel Bruggelingen herinneren zich dat moederhuis. Als ze er al niet geboren zijn. Het moederhuis kwam er in de jaren dertig, op initiatief van onder meer vroedvrouw Marie Pintelon.
Een vroedvrouw stond aan de wieg van een moederhuis, flauwer kunnen we onze woordspelingen moeilijk bedenken.

Jeanine Behaeghel’s
eerste solotentoonstelling
in het Huidevettershuis, 1965

Affiches van Jeanine, onmiskenbaar kinderen van hun tijd …

En er komt een Jeanine Behaeghelstraat. Jeanine Behaeghel willen wij u met graagte duiden. Haar tachtigste verjaardag hadden we vorig jaar gevierd, mocht zij nog onder ons zijn. Jeanine overleed in 1993, amper drieĂ«nvijftig jaar jong. Het artistieke testament dat zij ons nalaat, beslaat nogal wat hoofdstukken. Nadat zij hier in Brugge de basis van haar grafische loopbaan legde als leerlinge van onder meer Albert Setola en Luc De Jaegher, trok ze naar de kunstacademie van DĂŒsseldorf en naar London. De titel van haar expositie in ‘t Huidevettershuis, ‘Studio Behaeghel, publicitaire grafiek & fotografie’, zegt waar ze op dat moment, in 1965, voor stond. Geheel onbekend was ze toen al niet meer in Brugge.
Het logo-visje van de Korrekelder, dwergtheatertje aan het Kraanplein, was van haar hand. En nogal wat frisse afficheontwerpen waarmee de Korre in die jaren Brugge grafisch wakker schudde.

Maar Jeanine wou en ging vooruit. En gaandeweg liet zij boekomslagen, affiches en advertenties voor wat ze waren en ging zij schilderen. Een eigen taal bedenken. “Plastische stenogrammen” noemde zij haar werk. En ergens in de jaren tachtig ging ze beeldhouwen.
Komt u wel eens in de Biekorfbibliotheek? Het stille achtertuintje, waarlangs u de bib uit gaat, naar de parking, kant Naaldenstraat? Midden een in winterslaap gedompeld stukje groen prijkt op een grijze sokkel een getorste sculptuur. Een zweem van mos op het witte marmer geeft het beeld iets van berusting. “Penelope” van Jeanine Behaeghel.


Wat een parcours: van speelse affiches voor een vestzaktheatertje naar een universum dat van steen is, maar eigenlijk van leven. Het is het parcours van Jeanine Behaeghel, naar wie straks een nieuwe straat wordt genoemd, ergens bij de Sint-Pietersplas, op een boogscheut van de plek waar ooit haar atelier en woonst was.

‘Penelope’ in de binnentuin van de Biekorf

Jeanine was met veel meer doende dan met affiches. Maar toch, een straatnaam, de afficheverzamelaar wordt daar stil blij van. Een paar straten die aan dames worden toegekend, ’t is een voornemen van onze politici. Onze politiekers, zijn ’t meelopers? Ik loop met plezier een eindje mee.

Jeanine Behaeghel
(1940-1993)
This entry was posted in Het Brugge van nu, Het Brugge van toen, Over toneel, Van schilderen en plaasteren. Bookmark the permalink.

10 Responses to ’t Zijn meelopers …

  1. Richard Ranson says:

    Met een budgetvriendelijke correctie kan de Balstraat, in centrum Brugge aan de Jeruzalemkerk, ook nog bijgestuurd worden tot de “Sonia De Balstraat”. Mevrouw De Bal was jarenlang directeur van de stedelijke schouwburg. In die functie en in die periode zette zij cultureel Brugge op de kaart.

    • Pol Martens says:

      Meneer Ranson, uw voorstel zal ongetwijfeld bijval kennen. Dat mevrouw Debal haar familienaam aaneen gespeld wordt, zou geen bezwaar mogen zijn voor het aanpassen van de straatnaam.
      Maar ik wed dat Sonja zelf dat voorstel liever nog wat laat wachten. Immers, het ‘Decreet tot bescherming van de namen van de openbare wegen en pleinen’ voorziet, meen ik, dat het toekennen van persoonsnamen voorbehouden is aan overledenen.
      Er is het binnenkoertje bij de stadsbibliotheek dat elk jaar een naam van een nog in leven zijnde Brugse inwoner krijgt toebedeeld. Maar dat betreft een ‘informele’ titel, geen officiĂ«le toekenning. Maar een goed voorstel blijft het wel.

  2. Annemie says:

    Nico Blontrock heeft er in de laatste gemeenteraad voor gezorgd dat ook fietspaden een naam kunnen krijgen. Fietspaden die niet langs een openbare weg gelegen zijn. Voorbeeld: fietspad tussen Krakeleweg en Pathoekeweg.

  3. jean-marie verloigne says:

    Politici, t’ zien achter lopers! Brugse straten verdienen al tientallen jaren en meer namen van verdienstelijke vrouwelijke personen op hun palmares. Te veel mannen versierden tot heden onze straatborden: ’t wordt stilaan tied dat mannen plaats maken voor straffe madammen.

    • Dries SIMOENS says:

      ’t Is geen excuus, maar de meeste straatnamen (ook in andere steden) dateren van toen mannen nog het meest in de kijker (mochten) lopen: de meeste vrouwen waren “moeders aan de haard”. In de hedendaagse context reeds naar een pariteit M/V streven zou te veel kosten meebrengen voor de straatbewoners (berichten van adreswijziging sturen) en voor de gps-toestellen. Overigens: de vroegere Leopold II tunnel (een van de belangrijkste toegangswegen van Brussel, komende uit Vlaanderen) werd recent omgedoopt tot de Annie Cordy-tunnel : een vooral, zo niet uitsluitend in Franstalig Belgie bekende zangeres.

      • Dries SIMOENS says:

        Opvallend welke vrouwen wĂ©l hun naam geven aan Brugse straten: Koningin Elisabethlaan, Maria van Bourgondielaan … Misschien van mijnentwege Ă©Ă©n suggestie: kan de Boninvest niet worden herdoopt in de Moeder Agnesvest (er was daar indertijd een instelling voor gerechtskinderen, door Moeder Agnes met strakke hand geleid). Nu is er een verwarring met de Jan Boninstraat en de Buiten Boninvest. De stad plant het optrekken van een groot appt-gebouw, dus is het nu het juiste moment.

      • Dries Simoens says:

        Brugge kent wel een “Schottinnenstraat” (wijk Sint Gillis). Deze persiflage verwijst gewoon op het feit dat Schotse mannen rokken dragen. De (huidige) Torenbrug heette vroeger de Schottenbrug, wat alludeert op de Schotse natie die er in de 16de eeuw handel dreef (vlak naast de Spaanse natie).

  4. Leen Lietaer says:

    De originele foto van Marie Pintelon die hoofd van de vroedvrouwenschool was in de Sint-Annamaterniteit, komt van mij. Ik heb die gekregen van een nicht van mijn vader die vroedvrouw was en die door Marie gevraagd was om in de Sint-Annamaterniteit te komen werken bij haar. Die nicht heeft mij nog een aantal leuke anekdotes verteld uit de tijd van die bloeiende materniteit, waar trouwens alle kinderen uit ons gezin geboren zijn.
    Het is deze foto en ook die van DR. A. Vandermersch die ik ingescand heb om te laten publiceren in het boekje “Barmhartig Brugge.”

Een reactie achterlaten op Annemie Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *