Category Archives: Van zin, zen en zijn

Alles wat met geloof, bijgeloof, ongeloof, geloof-me-vrij of misschien-geloof verband houdt.

Hugo van der Goes in Sint-Jan … waarschuwing?

Of het wel zo’n sterk voorstel is, ons geplande bezoek aan de tentoonstelling ‘Oog in oog met de dood’ in het middeleeuwse Sint-Janshospitaal? Er is twijfel, heel even, maar tenslotte hakken wij de knoop door. Wij, dat zijn vier oudgedienden … Continue reading

Posted in Het Brugge van nu, Het Brugge van toen, Van schilderen en plaasteren, Van zin, zen en zijn | 11 Comments

Het meneerke en Otobong Nkanga

Een paar maanden geleden, een gezapige voorjaarsavond in de oude binnenstad. Aan de voet van de waakzame toren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk, waar ze lang geleden twee hospitalen bouwden. Twee Sint-Jannen, het ene  weliswaar eeuwen ouder dan het andere en elk … Continue reading

Posted in Het Brugge van nu, Het Brugge van toen, Over gezondheid en ziekte, Van schilderen en plaasteren, Van zin, zen en zijn | 7 Comments

Van Arno geleerd

Mijn beste Arno,sinds jij de tocht aanvatte naar je moeder hierboven, een pad waarvan je al een tijd vertelde dat het op jou wachtte, gaat het met de dagen zoals voorheen. Ze gaan voorbij. Maar elk van die dagen was … Continue reading

Posted in Het Brugge van nu, Van 't Cactusfestival, Van gitaren en drums, Van zin, zen en zijn, Van zingen en spelen | 13 Comments

Koop een keer een kerk

Jan Hoet had het bij het rechte eind. De kunstkenner pakte wel vaker uit met markante overwegingen, maar wat hij toen zei is mij bijgebleven. Wellicht omdat hij het die keer over iets anders had dan zijn dada, het artistieke … Continue reading

Posted in Het Brugge van nu, Het Brugge van toen, Van feesten en vieren, Van zin, zen en zijn | 22 Comments

Het verhaal van de oude engel

Mocht kerstmis niet bestaan, we zouden het bedenken. Maar het feest, ouder dan de straat, wordt al veel langer gevierd dan wij vermoeden. Dat weten vorsers. Vorsers zijn mensen die vorsen, het woord bestaat! Vorsen is de dingen wetenschappelijk bestuderen. … Continue reading

Posted in Het Brugge van toen, Van feesten en vieren, Van zin, zen en zijn, Van zingen en spelen | 11 Comments

Bruggeling wint de lotto … niet

Een week of wat geleden, op de Burg in Brugge. Een plein, overrompeld door buitenmaatse vrachtwagens, er is amper doorkomen aan. Er hangt nervositeit in de lucht. Kisten worden het stadhuis binnengebracht. Gewichtig materiaal, letterlijk en figuurlijk. In de gotische … Continue reading

Posted in Het Brugge van nu, Het Brugge van toen, Van feesten en vieren, Van zin, zen en zijn | 11 Comments

Allerzielen en archeologen 


Misschien overwegen nog wel een paar Bruggelingen wat vannacht in mijn slaapgedachten langs kwam. Of ben ik de enige sentimentele ziel die zich voorneemt om een bloem neer te leggen waar archeologen al de hele zomer geduldig speuren op wat … Continue reading

Posted in Het Brugge van nu, Het Brugge van toen, Onze huisdichter, Van zin, zen en zijn | 6 Comments

De scheve kapel van Sint-Andries

Zullen wij het een keer hebben over ons zondige leventje?‘Arme zondaars’, zegt het u nog iets? Doet ‘Bid voor ons, arme zondaars’ ergens licht schijnen in uw memorie, dan is het aannemelijk dat u al redelijk wat jaren op deze … Continue reading

Posted in Het Brugge van nu, Het Brugge van toen, Over affiches verzamelen, Van feesten en vieren, Van schilderen en plaasteren, Van zin, zen en zijn | 14 Comments

Jezus was een socialist!

Ook dit Brugse voorjaar gaat voorbij zonder Meifoor. En zonder Heilig Bloedprocessie. Het zet ons aan ’t mijmeren … over kermisleute en godsdienstlessen … Laten we het een keer hebben over de bevrijdingstheologie 
 Pardon, de wat? Geen nood, hier … Continue reading

Posted in Het Brugge van nu, Van feesten en vieren, Van stoeten en processies, Van zin, zen en zijn | 7 Comments

De lifters … een sprookje?

Zo vaak zie je ze niet meer, lifters langs de straat. ’t Was in de vooravond, op de stille landweg stonden ze, met z’n twee. Ik hield halt en vroeg waar ze heen wilden. “Naar het dorp verderop!”, klonk het … Continue reading

Posted in Van boeken en schrijven, Van zin, zen en zijn | 5 Comments

Kapucijnen

’t Was op zo’n zomerkamp bij het kampvuur. Met ons laatste lied richtten we ons tot de schepper met de melding ‘O Heer, d’avond is neergekomen’. Alsof de Heer dat zelf niet wist. Melancholischer worden deuntjes niet, dus wie wat … Continue reading

Posted in Van zin, zen en zijn | 4 Comments