Categorieën
- Het Brugge van nu
- Het Brugge van toen
- Onze huisdichter
- Over affiches verzamelen
- Over de wereld
- Over gezondheid en ziekte
- Over oorlog
- Over toneel
- Over welzijn en gezondheid
- Van 't Cactusfestival
- Van beesten, planten
- Van boeken en schrijven
- Van Brugs voetbal
- Van Brugse politiek
- Van Feest in 't Park
- Van feesten en vieren
- Van film
- Van gitaren en drums
- Van proeven en smaken
- Van schilderen en plaasteren
- Van sport in 't algemeen
- Van stoeten en processies
- Van toeristen
- Van wielen en op weg zijn
- Van zin, zen en zijn
- Van zingen en spelen
- Zeebrugge, de haven
- Zonder categorie, voorlopig
-
Recente berichten
Recente reacties
- Donald Allary op Of kunst ook schoon mag wezen
- Pol Martens op Of kunst ook schoon mag wezen
- Johny RECOUR op Of kunst ook schoon mag wezen
- Maria Denolf op Hoe sterk is de eenzame fietser
- STEPHAAN VANDEWALLE op Hoe sterk is de eenzame fietser
Author Archives: Pol Martens
Of kunst ook schoon mag wezen
Met de jongelui naar een tentoonstelling, eentje omtrent de ‘Brugse School’.De kunstenaars van die schildersclub hebben mekaar in onnoemelijk lange tijd niet meer ontmoet, dus de expositie voelt ietwat als een reünie van klasgenoten van vele academiejaren geleden. En hoewel … Continue reading
Hoe sterk is de eenzame fietser
Wat doordeweekse tevredenheid en kleine ergernissen met mekaar gemeen hebben? Allebei komen ze achteloos langs en waaien zo weer voorbij. Zoals hier aan de ontbijttafel in dit huis van ons. De radio vertelt over ‘het dagelijks leven in de seventies’. … Continue reading
Toen de paus naar Brugge kwam
Hij doet zijn verhaal en in die baardige kop van hem glimmen de ogen van een schooljongetje dat trots vertelt over de spreekbeurt waarmee hij zijn klas verbaasde. Met zijn reputatie is beeldend kunstenaar Johan Tahon de grenzen van ons … Continue reading
Een kermis die ‘Brugge’ heet
De stadsgids heeft een afspraak, zondagochtend om acht uur in een hotel. Zowat zijn hele beroepsleven lang werd hij rond dat uur op zijn werkplek verwacht. Maar hij is al even met pensioen en dan rinkelt zo’n wekker op een … Continue reading
Assebroekse Meersendag
Soms heeft een mens genoeg aan een aangenaam gezelschap dat zijn tijd neemt op een door de zon verwende namiddag. Onze wandeling door de Assebroekse Meersen zit erop en het landschap heeft ons verbaasd omdat wij dit voorjaar het anders … Continue reading
Wedstrijden zijn voor paarden, niet voor musici.
Fiets je naar ’t conservatorium in de Sint-Jacobsstraat, dan is voor je tweewielpaard plaats voorzien in de fietsenberging achter het Huis Casterman, het bijhuis van de ‘muziekschool’. Je komt er langs het Palmstraatje. En daar, op een brok natuursteen die … Continue reading
Honderdduizend socialisten overrompelen Brugge
Ze weet het van de conciërge zelf, dus wat ze vertelt zal wel waar zijn. ’t Is iets van lang geleden. Zelf is ze te jong om ervan mee te spreken, van die dagen van de ‘Witte Woede’ toen de … Continue reading
Voordracht met lichtbeelden
“Mocht ik weer jong zijn en weten wat ik nu weet, ‘k zou het anders aanpakken, je zou wat zien!” Dat soort gevleugelde bewoordingen waar laatavondbabbels zich wel eens toe lenen, u kent ze ongetwijfeld. Allemaal goed en wel, weer … Continue reading
Verjaardagsfuif … op het stadhuis
Zeggen dat maandagavond op het stadhuis al wie belangrijk is in Brugge present tekende mag ietwat overdreven heten. Ook deze bescheiden Bruggeling ontving een invitatie voor de feestzitting bij de negentigste verjaardag van Andries Van den Abeele, dus ook eenvoudige … Continue reading
Het Papieren Tijdperk
Er was eens een man die affiches verzamelde. Dat was, u had het al door, heel lang geleden in het Papieren Tijdperk, anders was die man nooit op het idee gekomen om zo’n collectie aan te leggen. Een affiche, dat … Continue reading
Hem niet temmen, de fiere …
Routineus, zoals de paarden die gedwee hun koets tussen Markt en Minnewater loodsen, zo brengt mijn trouwe tweewieler mij naar de binnenstad. Zomaar wat trappen en het stuur in handen houden volstaat, terwijl mijn hoofd afdwaalt langs een eigen gedachtenwegel. … Continue reading
Posted in Het Brugge van nu, Van beesten, planten
5 Comments
Donkerdag in Sint-Andries
We haalden haar vorige zomer in huis en dat zullen we geweten hebben. Haar pubertijdsweken – ze is nu negen maanden – spendeert Hond met het onder tanden nemen van al wat binnen haar bereik komt. Spul waarvan je iets … Continue reading
Van je oom, die uit de middeleeuwen
De geboeide blik van mijn jonge neef, wanneer ik hem een foto toon van het Ursulaschrijn. Zijn verwondering om het delicate kunstwerk van Hans Memling. Terwijl het hem en mij evengoed zou kunnen verbazen dat een ogenblik tokkelen op mijn … Continue reading
De lotgevallen van ’t Bilkske
“Kom gasten, we gaan spelen in ‘t bilkske!”De lezer weet meteen waar de jongelui naartoe gaan. Tenminste, wanneer ie van hier is. Maar komend van andere oorden vraagt u zich misschien af wat ze in ’s hemelsnaam bedoelen met dat … Continue reading
Het Babylon aan de Reie
“Ur yezh kaer a gomzont e Brugge …”Oei, slaat het klavier van mijn pc tilt? Of was die tweede fles Bourgogne van gisterenavond de fles te veel? Maakt u zich geen zorgen, lezer, dit toetsenbord èn hij die het beroert … Continue reading
De strenge winter van 2025
Ergens langs een straat in Sint-Andries ligt, misschien jammerlijk onder een haagje van één of andere voortuin gesukkeld, een handschoen. Het is een rechterhandschoen. En zoals dat voor het merendeel der rechterhandschoenen geldt, hoort ze bij een andere, een linker. … Continue reading
Posted in Het Brugge van toen
10 Comments
Weer om een hond door te jagen
’t Heeft vannacht gesneeuwd in Sint-Andries, onverwacht en gul gesneeuwd. Midden onze onder een witwollig deken stil geworden tuin hapt Hond uitbundig blij naar de laatste neerdwarrelende vlokken. Ravotten, baas? Wandeling? Maar neen, baas en vrouwtje moeten zo nodig naar … Continue reading
De Wever, van der Poel en Red Sebastian … een geschiedenisles
En misschien had Godried Bomans het toch bij het rechte eind toen hij het had over geschiedenis. Godfried, altijd al de flegmatieke kwinkslager van dienst, merkte op dat we er weliswaar oeverloos over palaveren, maar per slot van rekening is … Continue reading
Dichten zonder je …
Die winterse vooravond scheert vanop de Spiegelrei een schrale oostenwind over het godverlaten Jan van Eyckplein. Een jongen die zich, warm ingeduffeld, vanuit de bibliotheek in het Tolhuis naar de Academiestraat haast is er het enige spoor van leven. De … Continue reading
Posted in Het Brugge van nu, Van boeken en schrijven
3 Comments
Inch’ Allah
Zo alomtegenwoordig het modewoord ‘comfortzone’ anno 2025 is, zo weinig komt het in de jaren zestig voor in de dagdagelijkse spreektaal. En nochtans, in de zomer van 1967 waagt Salvatore Adamo zich met het uitbrengen van zijn nieuwe single een … Continue reading
Posted in Over de wereld, Over oorlog, Van zingen en spelen
11 Comments