Categorieën
- Het Brugge van nu
- Het Brugge van toen
- Onze huisdichter
- Over affiches verzamelen
- Over de wereld
- Over gezondheid en ziekte
- Over oorlog
- Over toneel
- Over welzijn en gezondheid
- Van 't Cactusfestival
- Van beesten, planten
- Van boeken en schrijven
- Van Brugs voetbal
- Van Brugse politiek
- Van Feest in 't Park
- Van feesten en vieren
- Van film
- Van gitaren en drums
- Van proeven en smaken
- Van schilderen en plaasteren
- Van sport in 't algemeen
- Van stoeten en processies
- Van toeristen
- Van wielen en op weg zijn
- Van zin, zen en zijn
- Van zingen en spelen
- Zeebrugge, de haven
- Zonder categorie, voorlopig
-
Recente berichten
Recente reacties
- STEPHAAN VANDEWALLE op Weer om een hond door te jagen
- Marc De Brabandere op De Wever, van der Poel en Red Sebastian … een geschiedenisles
- Herman Vandeplassche op De Wever, van der Poel en Red Sebastian … een geschiedenisles
- Debbaut Lieven op Inch’ Allah
- Robin Maekelbergh op Dichten zonder je …
Category Archives: Het Brugge van nu
Het autosalon en dat van ons
Een winteravond bij ons thuis. Mijn huisgenote en ik, braaf schouder aan schouder voor de buis, in ‘t salon. Wij hebben een salon, u wellicht ook? Zo’n nest waar u op adem komt na weer een te snel geleefde dag. … Continue reading
Posted in Het Brugge van nu, Van wielen en op weg zijn
7 Comments
De wondertafel van ’t stadhuis en boeken per boot
‘Wanneer schrijft iemand een keer een boek over Brugge?’Grapje, de lezer weet beter, inmiddels bouw je met Bruggeboeken een toren zo hoog als ‘t belfort. En er zijn zowaar stadsgenoten die alles aanschaffen wat over hun stad in boekvorm verschijnt! … Continue reading
Het Vlaanderen van Tom Waes en … LikeMe
Waar of wanneer dat lied mij voor het eerst kippenvel bezorgde, laat zich niet meer achterhalen. Wel herinner ik mij mijn verrassing omtrent de woorden en hoe die op hun plaats vielen. Over Will Tura kan je veel beweren, maar … Continue reading
Klinken op Brugge, zullen we?
Zullen we, nu wij een nieuw jaar binnengaan, klinken op Brugge? Ach, voor de stad hoeft het niet, die trekt zich wel uit de slag in de dagen en maanden die komen. Zijn torens blijven uitkijken, roerloos en ongenaakbaar, over … Continue reading
Pourbus … Pieter en de pol-ometers
Landkaarten, ze bestaan in alle denkbare maten en vormen. Ondergetekende kan het weten, hij heeft iets met zo’n kaarten. Lang voor de komst van computer en smartphone, waarmee we vandaag blindelings onze weg zoeken en soms zowaar ook vinden, verloor … Continue reading
Hugo van der Goes in Sint-Jan … waarschuwing?
Of het wel zo’n sterk voorstel is, ons geplande bezoek aan de tentoonstelling ‘Oog in oog met de dood’ in het middeleeuwse Sint-Janshospitaal? Er is twijfel, heel even, maar tenslotte hakken wij de knoop door. Wij, dat zijn vier oudgedienden … Continue reading
Qatar … ‘de jacht op een voetbal’
Dit gaat over een Jommeke-strip en wat je met zo’n album kan aanvangen. Het verhaal lezen? Jawel, maar je kan het ook aan flarden snijden. Dat overkwam zo’n album, vorig weekend. En dat zat zo. Een weekendje met z’n tweetjes, … Continue reading
Heel Groot Brugge … een raadsel
Bent u zo nu en dan te vinden voor een raadsel, waarde lezer? Wij hebben er eentje, hier komt het. Let wel, ’t is voor gevorderden!‘Hoe kan je opgroeien in een dorp, daarna in een stad gaan wonen, na verloop … Continue reading
De Poortersloge … ‘Huis van het West-Vlaams’
Brugge, najaar 2027Hier staan we dan, voor de pronkerige ingang van de Poortersloge, op deze herfstdag van het schone jaar 2027. Vijf jaar keken wij hiernaar uit , zoals we er ook vijf jaar voor hebben gepleit. Maar nu is … Continue reading
De cactussen van Brugge
Ooit schreef Johan Hendrik Van Dale een boek. Het was een dik boek en daarom noemen de mensen het De Dikke Van Dale. In zijn boek was plaats voor veel woorden. Voor alle woorden, menen sommigen. Maar toch. Toch doorzocht … Continue reading
De komst van Lodewijk van Gruuthuse
De weergoden hebben het op een akkoordje gegooid. Nadat ik met een nichtje van mij het Gruuthusemuseum ging verkennen, verrassen ze mij op mijn terugweg op een ferme plensbui, gekruid met taaie tegenwind. Al bij ’t Zand vallen de eerste … Continue reading
Regionale radio, een blik achterom en vooruit
Achter mijn schouder klinkt gebabbel op tv. De stem van onze gouverneur? Ik sla er geen acht op, ben naarstig doende, schrijf zo’n stukje zoals er elke week eentje op deze blog terecht komt. De gouverneur klinkt morrend, maar dat … Continue reading
Brood en spelen in het Grootseminarie
‘Panem nostrum quotidianum da nobis hodie’ … Nu heb ik het gevonden, ge begint met een handvol Latijn en mensen denken, die is lang naar school geweest. Maar geloof het of niet, dit zinnetje zat echt nog in mijn hoofd. … Continue reading
Het Kleine Mensje en de reuzen
Ze heeft superlekker geslapen, verzekert het Kleine Mensje met lachende blik aan de ontbijttafel. Een nachtje bij ons logeren is keer op keer een belevenis, voor haar èn voor ons. De buurvrouw die langs komt vraagt hoe oud ze is … Continue reading
De kijk van Jan van Eyck
Eigenlijk valt dat best mee, standbeeldje spelen op een plein dat je eigen naam draagt. Zoiets streelt een mens zijn ego en kunstenaars als ik zijn ook maar mensen.Al was mijn Jan van Eyckplein in mijn dagen gewoon een brug. … Continue reading
Het meneerke en Otobong Nkanga
Een paar maanden geleden, een gezapige voorjaarsavond in de oude binnenstad. Aan de voet van de waakzame toren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk, waar ze lang geleden twee hospitalen bouwden. Twee Sint-Jannen, het ene weliswaar eeuwen ouder dan het andere en elk … Continue reading
’t Gebouwverlof … lotgevallen van een schouwburg
Na elk theaterseizoen is onze stadsschouwburg aan wat maanden rust toe. Van in de prille herfst tot een stuk in ’t voorjaar stelt de aloude cultuurtempel zich ten dienste van speellieden van allerlei slag. Toneelgezelschappen, muziekmakers, dansers en weet ik … Continue reading
Thomas Pips en het plassend vrouwtje
’t Waren de jaren waarin wij klein waren en Jacques Anquetil en Felice Gimondi groot. Want de Ronde van Frankrijk winnen was in onze ogen zowat het hoogste wat je bereiken kon. En zodoende koersten we op warme vakantiemiddagen de … Continue reading
Michel Van Maele en Isidore Alleweireldt, mannen van de wereld.
Als man van de wereld door ’t leven gaan, Isidore Alleweireldt was het aan zijn familienaam verplicht. Al kostte hem dat weinig moeite, zijn bevoorrechte komaf hielp hem een aardig handje. In het verpauperde Brugge van het jaar 1824 het … Continue reading
Festivallen met z’n allen
De jaren zeventig waren jong en wij ook en in onze kamers rook je nog de patchouli van de flowerpower. Snotneuzen waren we, nieuwsgierig, ongeduldig en op ontdekking! Wat we zo allemaal ontdekten? Kom nou, waarde lezer, u bent ook … Continue reading